Het aftellen is weer begonnen..
Door: Muriël
Blijf op de hoogte en volg Muriël
23 Juni 2017 | Nederland, Nederland
Zo.. ik kan nu officieel gaan aftellen! niet dat ik dat nog niet deed. Sinds het moment dat ik uit Mozambique vertrok vorig jaar, kon ik niet wachten om terug te gaan.
De drang om terug te gaan naar de kinderen en Pieter, Rika, Pascal, Pietro en Philip werd eigenlijk alleen maar groter toen ongeveer 3 weken na mijn vertrek, werd geconstateerd dat Pieter ziek was, en leukemie had. Ik moet wel zeggen. Dat heeft mijn wereld wel even stil gezet. Ik was net begonnen met de nieuwe opleiding en was echt in staat deze gelijk weer stop te zetten en te vertrekken.
Uiteindelijk heb ik dat niet gedaan, want ik kan erheen gaan, maar dan kan ik toch niks doen. En studeren is ook iets belangrijks..
Nu bijna een jaar later, gaat het stukken beter met Pieter, zoals eigenlijk iedereen wel weet. Veel mensen hebben het afgelopen jaar voor Pieter gebeden en aan hem gedacht. En wonder boven wonder, gaat hij nu steeds beetje bij beetje vooruit. De stamceltransplantatie is achter de rug, de bloedwaarden worden beter. Wat inhoudt dat hij steeds meer zijn oude leven op mag gaan pakken.. Alleen in de buurt zijn van (veel) kinderen zit er nog niet in, dus terug gaan naar Mozambique naar de huizen, dat wordt hem ook nog even niet.
Pieter en Rika verblijven met de jongens momenteel in Kaapstad. En natuurlijk ga ik ze even opzoeken.. Aanstaande dinsdag eind van de middag, vertrek ik dus met British airways (gelukkig geen Egypt Air ;)) naar Kaapstad. Hier kom ik woensdag tegen het eind van de ochtend aan. Zoals je kan zien, is het een reis van ongeveer 16 uur, niet heel anders dan naar Mozambique.
Hier verblijf ik bij Pieter, Rika en de jongens. Ik kijk heel erg uit naar de tijd in Kaapstad. Vooral in het zien van hun, maar ook naar het gedeelte "vakantie houden" natuurlijk heb ik wel vakantie gehouden afgelopen jaren. Maar met een groep of wanneer je nog moet leren/werken (de 'gewone vakanties in Nederland' dus) is het toch anders!
Na 14 dagen. Ga ik door naar deel 2 van dit avontuur, namelijk naar Mozambique. Hier kom ik op 13 juli aan, ongeveer een week voordat de groep uit Nederland aankomt. Llewelyn en Lize, 2 mensen die nu zorgen voor de kinderen en de weeshuizen, zijn daar dan ook. Ik verblijf in Casa 1, waar ik altijd verblijf. Llewelyn en Lize wonen daar niet. Zij hebben een eigen huis. Aan de ene kant is dit natuurlijk ontzettend spannend, "alleen" in het huis verblijven. Maar elke keer als ik dat denk, besef ik me dat er nog 20 kinderen en 3 tia's zijn.. Dus zo "alleen" ben ik nou ook weer niet.
Op ongeveer 19 juli komt de groep aan in Mozambique, op Jasper en mijn ouders na, is dit weer een nieuwe groep. Dus ik ben uiteraard heel benieuwd hoe die alles gaan beleven en ervaren. Mijn "taak" binnen het geheel, is verwacht ik niet heel anders dan vorig jaar. Op casa 1 alles een beetje begeleiden en helpen. Maar ook het beantwoorden van vragen over cultuur dingen, kinderen en dingen die ze zien.
Al met al, geen enkel jaar naar Afrika is hetzelfde.. Dit jaar dus weer een nieuw avontuur en nieuwe ervaringen.. Ik ga uiteraard weer proberen deze blog bij te houden, dat hangt een beetje af van het internet (of ik wifi heb en wanneer)..
Wanneer jullie even niks van me horen.. Kan je altijd kijken hoe het met de groep is: www.mozkidssupport.nl . Momenteel zijn er al wat updates op de website te vinden, zoals: de acties van afgelopen jaar en wie er nou eigenlijk mee gaan. Niet iedereen staat er nog op, maar dit wordt de komende weken nog verder ge-update. Wanneer de groep vertrokken is op 17 juli, kunnen jullie hier ook hun verhalen en ervaringen vinden, net als vorig jaar! Dat is ook zeker weer de moeite waard om te volgen!
De drang om terug te gaan naar de kinderen en Pieter, Rika, Pascal, Pietro en Philip werd eigenlijk alleen maar groter toen ongeveer 3 weken na mijn vertrek, werd geconstateerd dat Pieter ziek was, en leukemie had. Ik moet wel zeggen. Dat heeft mijn wereld wel even stil gezet. Ik was net begonnen met de nieuwe opleiding en was echt in staat deze gelijk weer stop te zetten en te vertrekken.
Uiteindelijk heb ik dat niet gedaan, want ik kan erheen gaan, maar dan kan ik toch niks doen. En studeren is ook iets belangrijks..
Nu bijna een jaar later, gaat het stukken beter met Pieter, zoals eigenlijk iedereen wel weet. Veel mensen hebben het afgelopen jaar voor Pieter gebeden en aan hem gedacht. En wonder boven wonder, gaat hij nu steeds beetje bij beetje vooruit. De stamceltransplantatie is achter de rug, de bloedwaarden worden beter. Wat inhoudt dat hij steeds meer zijn oude leven op mag gaan pakken.. Alleen in de buurt zijn van (veel) kinderen zit er nog niet in, dus terug gaan naar Mozambique naar de huizen, dat wordt hem ook nog even niet.
Pieter en Rika verblijven met de jongens momenteel in Kaapstad. En natuurlijk ga ik ze even opzoeken.. Aanstaande dinsdag eind van de middag, vertrek ik dus met British airways (gelukkig geen Egypt Air ;)) naar Kaapstad. Hier kom ik woensdag tegen het eind van de ochtend aan. Zoals je kan zien, is het een reis van ongeveer 16 uur, niet heel anders dan naar Mozambique.
Hier verblijf ik bij Pieter, Rika en de jongens. Ik kijk heel erg uit naar de tijd in Kaapstad. Vooral in het zien van hun, maar ook naar het gedeelte "vakantie houden" natuurlijk heb ik wel vakantie gehouden afgelopen jaren. Maar met een groep of wanneer je nog moet leren/werken (de 'gewone vakanties in Nederland' dus) is het toch anders!
Na 14 dagen. Ga ik door naar deel 2 van dit avontuur, namelijk naar Mozambique. Hier kom ik op 13 juli aan, ongeveer een week voordat de groep uit Nederland aankomt. Llewelyn en Lize, 2 mensen die nu zorgen voor de kinderen en de weeshuizen, zijn daar dan ook. Ik verblijf in Casa 1, waar ik altijd verblijf. Llewelyn en Lize wonen daar niet. Zij hebben een eigen huis. Aan de ene kant is dit natuurlijk ontzettend spannend, "alleen" in het huis verblijven. Maar elke keer als ik dat denk, besef ik me dat er nog 20 kinderen en 3 tia's zijn.. Dus zo "alleen" ben ik nou ook weer niet.
Op ongeveer 19 juli komt de groep aan in Mozambique, op Jasper en mijn ouders na, is dit weer een nieuwe groep. Dus ik ben uiteraard heel benieuwd hoe die alles gaan beleven en ervaren. Mijn "taak" binnen het geheel, is verwacht ik niet heel anders dan vorig jaar. Op casa 1 alles een beetje begeleiden en helpen. Maar ook het beantwoorden van vragen over cultuur dingen, kinderen en dingen die ze zien.
Al met al, geen enkel jaar naar Afrika is hetzelfde.. Dit jaar dus weer een nieuw avontuur en nieuwe ervaringen.. Ik ga uiteraard weer proberen deze blog bij te houden, dat hangt een beetje af van het internet (of ik wifi heb en wanneer)..
Wanneer jullie even niks van me horen.. Kan je altijd kijken hoe het met de groep is: www.mozkidssupport.nl . Momenteel zijn er al wat updates op de website te vinden, zoals: de acties van afgelopen jaar en wie er nou eigenlijk mee gaan. Niet iedereen staat er nog op, maar dit wordt de komende weken nog verder ge-update. Wanneer de groep vertrokken is op 17 juli, kunnen jullie hier ook hun verhalen en ervaringen vinden, net als vorig jaar! Dat is ook zeker weer de moeite waard om te volgen!
-
23 Juni 2017 - 18:08
Jacques Maat :
Succes. Ik leef met je mee. -
24 Juni 2017 - 00:05
Jan De Zeeuw:
Heel veel succes stoere meid!
We zijn trots op je
-
24 Juni 2017 - 10:34
Lizette:
Tot ziens in Moz!:) goede reis! -
24 Juni 2017 - 15:45
Danielle:
Succes lieverd...en wij weten wat het is om 'alleen' in Casa1 te zijn. Ik hoop dat ze de wifi daar voor je op kunnen starten! Als je af en toe even je ei kwijt wil kan dat hoor! Dikke kus en ook een dikke knuffel voor Pieter Rika en the boys. liefs Daniëlle -
24 Juni 2017 - 18:43
Ben Corino:
Hartstikke leuk vooruitzicht Muriel. Heel en heel veel plezier en een goede reis! Grtz Ben
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
